niedziela, 18 grudnia 2016

Dywanik ze szmatek

kolejny UFOk

Ala ma w domu dziecięcy namiot do zabawy. Od dłużej czasu kombinowałam co dać jej na spód bo oryginalnie jest folia. Petra jakiś czas temu pokazała swój eko dywanik dla córci i wiedziałam, że to jest to czego szukałam.
No i się zaczęło.
Najpierw trzeba było znaleźć coś co by się nadało na przerobienie na włóczkę. Pod nóż poszły dwie koszule nocne (mała strata) i czerwony szal - komin.
Cięcie poszło szybko. Plecenie warkocza już dłużej. Najgorsze było to, że koszule i komin miały szwy, więc dodatkowe zajęcie polegało na zszywaniu dość krótkich fragmentów materiału.
Po zszywaniu całej masy kawałków w całość, nie chciało mi się całego dywanu szyć ręcznie. Poszukałam w internecie i znalazłam ładne dywaniki, które były szyte maszynowo.
Niestety. Nie opanowałam za bardzo tej sztuki i wyszedł mały koszmarek.


Projekt upadł. Odechciało mi się dalszego szycia dywaniku. 

Najbardziej było mi szkoda pociętego komina, ale cóż zrobić?


O dziwo córci spodobał się ten mikro dywanik i aktualnie lalki mają dywan przed łóżkiem.

Minął przeszło rok.
Ilekroć otwierałam moją szafę ze skarbami i widziałam ten obraz zniszczeń i rozpaczy to mnie "delikatnie" nerwy brały. 
Wbiłam więc zęby w stół i uszyłam dywanik.
Ręcznie. 

50 cm średnicy


Niestety.
Od decyzji "robię dywan ze szmatek" do końcowego produktu minęło w sumie półtora roku. Siłą rzeczy dziecko wyrosło i praktycznie nie bawi się już w namiocie. 
Teraz mój biedny komin jest ładnym dywanikiem leżącym w szafie. 

5 komentarzy:

  1. Nie ma to jak recykling...
    Pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
  2. Ach te dzieci, zdecydowanie za szybko rosną;-)
    Dywanik wyszedł świetny:-) Pozdrawiam serdecznie:-)

    OdpowiedzUsuń
  3. Trochę trwało , ale dywanik naprawdę ładny !

    OdpowiedzUsuń
  4. Niezbyt szczęśliwe zakończenie, ale myślę, że dywanik znajdzie zastosowanie, czego życzę, bo jest naprawdę ładny i szkoda go chować po szafach. No i podziwiam za dokończenie sprawy do końca:)

    OdpowiedzUsuń
  5. śliczny! podziwiam Twoją wytrwałość :)

    OdpowiedzUsuń

Dziękuję za komentarze :)